زمان تمرین

شواهد علمی اثبات کرده که قدرت ماکسیمم و عملکرد ورزشی می تواند در طول روز متغیر باشد که کمترین میزان آن، ابتدای صبح و حداکثر آن بعد از ظهر اتفاق می افتد.

این تغییرات در ورزش های با شدت بالا و طول کوتاه مانند وزنه برداری، دو سرعت و تمرینات متناوب شدت بالا نسبت به تمرینات ساب ماکسیمال (کمتر از ماکسیمم توانایی) و شدت پایین با سرعت ثابت، بیشتر قابل مشاهده است.

اکنون می توان گفت آن دسته افرادی که تمرینشان را در روز عقب می اندازند، در واقع از یک سری مزایای فیزیولوژیک بهره مند خواهند شد.

یک توضیح محتمل برای این تغییرات قدرت می تواند تغییر دمای بدن در طول روز باشد که معمولاً بعد از ظهر به حداکثر میزان خود می رسد. افزایش دمای تنه می تواند حالتی مثل گرم کردن (وارم آپ) غیرفعال را ایجاد کند که واکنش های متابولیک را تسریع بخشیده، انعطاف پذیری لیگامان ها و تاندون ها را افزایش داده و در سطح سلولی نیز سرعت انتقال پتانسیل عمل یا همان سرعت انتقال پیام عصبی، از اعصاب به عضلات شما را بیشتر می کند.

فراتر از گرم شدن بدن

تغییر دمای بدن در طول روز می تواند تا حدودی تغییرات نیرو و قدرت عضلانی را توضیح دهد، اما تنها عامل تأثیرگذار نیست. شواهدی موجود است که پیشنهاد می کنند بدن در ابتدای روز باید تلاش خیلی بیشتری برای بکارگیری فیبرهای عضلانی کند و سطح فعالیت الکترومایوگرافیک عضلات در صبح پایین تر است.
می توان نتیجه گرفت که ورزش در صبح شاید روی تمرینات شدت کم، تأثیر نگذارد اما اگر می خواهید ورزش سنگین انجام دهید، مطمئناً وقتی فقط 75% عضلاتتان فعال هستند، نمی توانید این کار را انجام دهید.

و در نهایت تغییرات هورمونی هم در طول روز اتفاق می افتند که مهم ترین آنها رسیدن هورمون های کورتیزول و تستوسترون به سطح حداکثر می باشد و سپس کاهش هر دو هورمون در ساعت های انتهایی روز. افزایش کورتیزول در صبح، در واقع به ضرر شماست و باعث آسیب عضلانی می شود ولی به نظر می آید که افزایش تستوسترون در صبح در واقع تلاش بدن برای جبران اثرات کورتیزول می باشد.

تمرینات مقاومتی که عصر انجام می شوند، سطح کورتیزول را پایین آورده، واکنش های کاتابولیک (سوخت و ساز منفی)را کم کرده و واکنش های آنابولیک (سوخت و ساز مثبت) را زیاد می کند که درنتیجه باعث افزایش هایپرتروفی عضلانی (بزرگ شدن حجم عضله) می شود.

نمی توان به طور قاطعانه گفت که این تغییرات کوتاه مدت، باعث سازگاری هایی در سایز و قدرت عضلات به صورت طولانی مدت می شوند. تفاوت چندانی در سایز عضلات میان گروه های افرادی که بطور مداوم و مرتب صبح ها یا عصرها ورزش می کنند، وجود ندارد.

برای کسانی که صبح زود ورزش می کنند، شاید به نظر بیاید که شما وقتی دیگران خوابند سخت ورزش می کنید، اما نتیجه کمتری به دست می آورید. ولی چند مورد وجود دارد که به شما خیلی کمک می کند:

1. در صورت امکان، در یک محیط گرم ورزش کنید تا دمای تنه تان افزایش پیدا کند و نزدیک به دمای بدنتان در عصر شود.
2. اگر طرفدار ورزش در محیط گرم نیستید، وارم آپ (گرم کردن اولیه بدن) را 5 الی 10 دقیقه طولانی تر کنید تا انعطاف پذیری و تحرک لیگامان ها و عضلاتتان بیشتر شود.
3. برای کاهش اثرات افزایش کورتیزول در صبح، قبل از رفتن به باشگاه یک میوه کوچک بخورید و در طول ورزش کمی آمینو اسید مصرف کنید تا جلوی تخریب عضلات را بگیرید.

اگر هیچ راهی مؤثر نبود، در مورد ساعات ورزشتان تداوم و پایداری داشته باشید، چرا که ورزش کردن مداوم در ساعاتی خاص از روز، اثرات تغییرات کوتاه مدت در طول روز را از بین می برد. بنابراین اگر شما به صورت مرتب صبح ها ورزش کنید، می توانید نتیجه خیلی خوب یا حتی بهتری از تمرینات عصر بگیرید.

مهم ترین نکته، تعهد در به باشگاه رفتن مداوم و ادامه دادن آن است.

 دریافت برنامه تمرینی اختصاصی                                دانلود دوره های ورزش در خانه